Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ & ΟΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ / ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΔΥΝΑΜΗΣ

Η δύναμη του ανθρώπου συνήθως εγκλωβίζεται στα στενά πλαίσια της ''κοινής λογικής''.
Η πηγαία όμως γνώση του νου, ωθεί τον άνθρωπο στο να αναζητά πνευματικές διαδρομές βοήθειας, εργαλεία δύναμης, που κατά κάποιο τρόπο εκλογικεύονται, γιατί απλά βρίσκονται έξω από τον εαυτό του.
Αυτές οι διαδρομές αναζήτησης συχνά τον οδηγούν σε ανθρώπους, που γνωρίζουν ενεργειακές τεχνικές/εργαλεία δύναμης. 
Οι άνθρωποι αυτοί καλούνται να γίνουν βοηθοί και δάσκαλοι ταυτόχρονα.
Βοηθοί, γιατί ουσιαστικά προσφέρουν στον άνθρωπο από την δική τους δύναμη έχοντας σαν εργαλείο τους την ενεργειακή τεχνική.
Δάσκαλοι, γιατί εκπαιδεύουν τον άνθρωπο στην ανάδυση, αντίληψη και αποδοχή της πνευματικής του δύναμης, χωρίς να επιτρέπουν τη δημιουργία σχέσης εξάρτησης μεταξύ τους, ούτε την άσκοπη χρήση της δύναμης τους.
Γι' αυτούς τους ανθρώπους οι ενεργειακές τεχνικές/εργαλεία δύναμης, ουσιαστικά είναι το λειτουργικό μέσο, το ''όχημα'' επικέντρωσης, πνευματικής σύνδεσης και μεταφοράς δύναμης προς έναν άλλον άνθρωπο, τον αποδέκτη. 

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ

Ενεργειακές συνεδρίες στην ουσία είναι η εφαρμογή τεχνικών, που πηγάζουν από την αρχαία ελληνική και ανατολική φιλοσοφία. 
Πρόκειται για ένα συνδυασμό τεχνικών, που κύριο άξονα έχουν την Σωκρατική και την Πλατωνική φιλοσοφία ιδεών και οντοτήτων και την φιλοσοφία των γιόγκις της ανατολής. 

Η αρχαία φιλοσοφία, αποτελεί πηγή γνώσης, έμπνευσης, μύησης, ισορροπίας και θεραπείας. 
Είναι σημαντικό πνευματικό εργαλείο βοήθειας και δύναμης. 
Εργαλείο εναρμόνισης της ζωτικής ενέργειας και δύναμης του ανθρώπου, με αυτή του συνόλου της φύσης και του σύμπαντος.

Στην ελληνική φιλοσοφία η ζωτική ενέργεια και η δύναμη εκφράζονται μέσα από την έννοια πνεύμα. 

Στην ανατολική φιλοσοφία μέσα από την έννοια πράνα, που έχει σανσκριτική ρίζα (Ινδία), μέσα από την έννοια τσι (Κίνα) και μέσα από την έννοια κι (Ιαπωνία). 

ΑΡΧΕΤΥΠΟΣ ΧΑΡΤΗΣ: ΕΡΕΥΝΑ ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΑΡΧΕΤΥΠΑ

Τα αρχέτυπα είναι θεμελιώδη χαρακτηριστικά αποτυπωμένα στην προσωπικότητα του ανθρώπου, που διαμορφώνουν την συμπεριφορά του, που καθορίζουν τη στάση του στη ζωή και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα.

Την προσωπικότητα του ανθρώπου δομούν πολλοί τομείς, όπως η εικόνα του προς τα έξω, ο τρόπος που επικοινωνεί και επεκτείνει τη δύναμη του, το ύψιστο δυναμικό του. Κάθε τομέας έχει την αποτύπωση ενός ή και περισσότερων αρχέτυπων χαρακτηριστικών.
Η έρευνα αυτών των χαρακτηριστικών σε συνδυασμό με τους σημαντικούς τομείς της προσωπικότητας του ανθρώπου συνθέτει και αποκωδικοποιεί τον αρχέτυπο χάρτη. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, τον δικό του προσωπικό αρχέτυπο χάρτη, μέσα από τον οποίο λειτουργεί και εξελίσσεται στην πορεία της ζωής του και στις σχέσεις του. 

Η γνώση του προσωπικού αρχέτυπου χάρτη αποτελεί για τον άνθρωπο ένα εξαιρετικό εργαλείο αυτογνωσίας, αυτοεκτίμησης, ανάπτυξης της κριτικής σκέψης και της προσωπικής του δύναμης.  Εργαλείο ερμηνείας της συμπεριφοράς του και κατανόησης των συναισθημάτων του στις σχέσεις του σε προσωπικό, επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. 
Συχνά ο άνθρωπος νιώθει εγκλωβισμένος σε επαναλαμβανόμενους κύκλους σχέσεων και καταστάσεων, γιατί απλά λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο μοντέλο σκεπτικού και ενώ κάνει τα ίδια πράγματα, ελπίζει σε διαφορετικά αποτελέσματα.  
Ο αρχέτυπος χάρτης τον βοηθά να ανακαλύψει νέες διαδρομές σκέψης και οπτικής των πραγμάτων, ικανότητες και ταλέντα και να χρησιμοποιήσει θετικά για τον εαυτό του και τους άλλους ακόμα και τις αδυναμίες του, για την καλύτερη δυνατή διαχείριση της ζωής του.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ: Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ: Η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΕΤΥΠΩΝ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Αρχέτυπο σαν όρος σημαίνει αρχικός τύπος, υπόδειγμα, πρότυπο, μοντέλο. Σαν έννοια είναι σύνθετη, προϋπάρχει και αποτελεί ουσιαστικό συστατικό της ψυχής.
Όλες οι τυπικές ανθρώπινες εκδηλώσεις της ζωής, βιολογικές και νοητικές, στηρίζονται σε μια αρχέτυπη βάση.
Ο Πλάτωνας ανάπτυξε πρώτος τη θεωρία των αρχέτυπων: ‘’Αρχέτυπα είναι τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας, κληροδοτημένα από ένα τέλειο και άχρονο πρότυπο κόσμου, όπου οι Ιδέες είναι απόλυτες Αρχέτυπες Οντότητες, ανεπηρέαστες από χωροχρονικούς περιορισμούς και από οποιαδήποτε άλλη μεταβολή. 
Η αληθινή γνώση αποκτιέται, όταν η ψυχή φτάσει στην ανάμνηση των Αρχέτυπων Οντοτήτων’’.
Τον Πλάτωνα ακολούθησαν πολλοί φιλόσοφοι. Για τον Ηράκλειτο, η ψυχή είναι η πρώτη ‘’αρχέτυπη αρχή’’. Για τον Πυθαγόρα, ο αριθμός είναι το ‘’αρχέτυπο στοιχείο’’ του κόσμου. Στα Ερμητικά κείμενα ο Θεός είναι το ‘’αρχέτυπο φως’’. Για τον Φίλωνα η εικόνα του Θεού που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο είναι η ''αρχέτυπη σφραγίδα''. 
Ο Καρλ Γιούνγκ, μετά από μελέτες και έρευνες ετών, υιοθετεί τη θεωρία του Πλάτωνα και εισάγει τα αρχέτυπα επίσημα στην επιστημονική κοινότητα της ψυχολογίας, με τον ορισμό: ‘’Αρχέτυπα είναι οι Ανεξάρτητες Οντότητες που δομούν το συλλογικό υποσυνείδητο, που παραμένουν αμετάβλητες στην ουσία τους και που αποτελούν τον ακλόνητο άξονα, γύρω από τον οποίο η ανθρώπινη ψυχή περιστρέφεται πραγματοποιώντας τις αναρίθμητες παραλλαγές της''. Τα αρχέτυπα πια αποκτούν στην επιστήμη της ψυχολογίας την ερμηνευτική βάση της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ: Η ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ελεύθερη βούληση είναι η ελευθερία επιλογής του ανθρώπου για δράση και για ανάληψη ευθύνης.
Ο άνθρωπος είναι η μόνη οντότητα, που ήρθε να κάνει ένα κύκλο ζωής, στη διάρκεια του οποίου οι ενέργειες του δεν είναι προκαθορισμένες. Είναι ηθικά ελεύθερος να αποφασίζει και να πράττει κατά την βούληση του.
Κάθε επιλογή δράσης τον βαρύνει απέναντι όχι μόνο στον εαυτό του, αλλά και στους άλλους. Πόσο μάλλον όταν οι επιλογές δράσης του αφορούν και επηρεάζουν οτιδήποτε άλλο πέρα από τον εαυτό του. 
Η αρετή της ελεύθερης βούλησης δεν εξουσιάζεται και ανάλογα με την εκτίμηση ή την περιφρόνηση που θα της δείξει ο άνθρωπος, θα έχει μεγαλύτερο ή μικρότερο μερίδιο σ' αυτή.
Η εκτίμηση του ανθρώπου στην αρετή της ελεύθερης βούλησης, δημιούργησε τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή. Την ιδεολογία του ανθρωπισμού, τον πολιτισμό, την παιδεία, την τέχνη, την επιστήμη.
Η περιφρόνηση της αρετής της ελεύθερης βούλησης στον ματαιόδοξο και αλαζονικό νου κάποιων ανθρώπων, εκφράζεται με καταστροφικές δράσεις ελέγχου και κυριαρχίας προς τους άλλους ανθρώπους. Εκφράζεται με καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, με εξαθλίωση των κοινωνιών, με εξόντωση των εθνών, με πολέμους, με οικολογικές καταστροφές. 
Η τύχη των πληγέντων εναπόκειται καθαρά στην αρετή της ελεύθερης βούλησης των ίδιων αλλά και όλων των άλλων ανθρώπων, για επιλογή δράσης και ανάληψης ευθύνης για τα δικαιώματα του ανθρώπου στη ζωή, για τα δικαιώματα των κοινωνιών και των εθνών, για το περιβάλλον, για όλο τον πλανήτη.
"Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να είναι ελεύθερος. Έρχεται αντιμέτωπος με τις πράξεις του και έχει την αποκλειστική ευθύνη για αυτές. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες και τις προθέσεις του καθένας κρίνεται μόνο από τις πράξεις του, που επιπλέον είναι και μη αναστρέψιμες".  Ζαν Πωλ Σαρτρ (φιλόσοφος / υπαρξιστής)

ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ (ΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ): Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ανθρωπισμός (ουμανισμός) είναι το σύνολο των τάσεων στην φιλοσοφία και γενικά στη διανόηση, που έχει σαν αντικείμενο την ανάπτυξη των ουσιωδών ιδιοτήτων του ανθρώπου.
Πρόκειται για πνευματικό κίνημα, που ξεκίνησε στην Ευρώπη την εποχή του Μεσαίωνα, έχοντας επίκεντρο του την αξία της ανθρώπινης ύπαρξης και την ανάγκη της πνευματικής και σωματικής καλλιέργειας του ανθρώπου.
Την ανάγκη της έρευνας και της βαθύτερης
κατανόησης της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας για την σύμμετρη ανάπτυξη του σώματος και της ψυχής, για την διαμόρφωση του ιδανικού ανθρώπου, ο οποίος έχει αναπτυγμένες όλες τις αρετές και τις δεξιότητες.
Το φιλοσοφικό κίνημα του Ανθρωπισμού συνέβαλε δυναμικά στο να γίνουν οι συνταγματικοί χάρτες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την αλλαγή στην κοινωνική δομή, την ηθική, την τέχνη, την επιστήμη.
Οι Ανθρωπιστές συνέβαλαν σημαντικά στη δημιουργία του απαραίτητου ιδεολογικού πλαισίου, για να μπορέσει η ανθρωπότητα να βγει από τους σκοτεινούς αιώνες του θεοφοβικού και φεουδαρχικού μοντέλου του Μεσαίωνα.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ / ΣΥΜΠΑΝ / ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ

Ο άνθρωπος είναι μια μορφή ζωής του σύμπαντος, του Όλου. Έχει αδιάσπαστο δεσμό μαζί του. Δεσμό σεβασμού και αρμονίας.
Κάθε μορφή και πηγή ζωής στο σύμπαν προορίζεται να υπηρετεί και να υπηρετείται.
Το υπηρετώ εδώ, είναι με την αρχαία ελληνική έννοια: προσφέρω, φροντίζω.
Οι πηγές ζωής του πλανήτη είναι ικανές να υπηρετήσουν (προσφέρουν, φροντίσουν) τις ανάγκες του ανθρώπου, αρκεί να τις υπηρετεί (προσφέρει, φροντίζει) κι αυτός.
Ιδιαίτερα συχνά όμως ο άνθρωπος συμπεριφέρεται σαν να είναι ο απόλυτος κυρίαρχος και ιδιοκτήτης και για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό καταστρέφει ανεπανόρθωτα πηγές και μορφές ζωής του πλανήτη.
Πλανήτη που του παραχωρήθηκε με γενναιοδωρία από το σύμπαν και από τις επόμενες γενιές των ανθρώπων.
Ο άνθρωπος είναι πολίτης του σύμπαντος.
Υπηρετεί και υπηρετείται και σε πνευματικό επίπεδο από το Όλον.
Πρώτοι μίλησαν γι' αυτά τα θέματα οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι.
Εκτός από τον αισθητό ορατό κόσμο, υπάρχει και ο νοητός κόσμος. Ο κόσμος των Ιδεών του καλού, ο κόσμος των Οντοτήτων.

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ / ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ / ΝΟΥΣ / ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ / ΛΟΓΙΚΗ

Συλλογικό υποσυνείδητο, είναι μια βάση δεδομένων που χρειάστηκε αιώνες για να συγκροτηθεί, αλλά συνοδεύει πλέον την ανθρώπινη ύπαρξη (Καρλ Γιούνγκ).
Στο υποσυνείδητο του ανθρώπου υπάρχει ένα σύνολο πληροφοριών και αρχέτυπων γνώσεων, που είναι η ουσιαστική πηγή τροφοδοσίας της δύναμης του νου.
Ο νους του ανθρώπου δημιουργεί τις σκέψεις και οι σκέψεις, τα συναισθήματα. Σταθερή ακολουθία. 
Προηγείται η αντίληψη του νου. Μετά ακολουθούν οι σκέψεις, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν αυτή την αντίληψη και να αποφασίσουν για τα συναισθήματα.
Τα συναισθήματα του ανθρώπου, δεν καθορίζονται από τις πράξεις ή τα γεγονότα, αλλά από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο καθένας τις πράξεις  και τα γεγονότα.
 

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΧΑΛΑΡΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ

Διαλογισμός είναι η επικέντρωση του νου του ανθρώπου σε κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό.
Από το να αφοσιωθεί σε ένα βιβλίο που τον ενδιαφέρει, σε μια μουσική που τον ταξιδεύει, σε μια εικόνα που τον γαληνεύει, στις καθημερινές του ασχολίες, μέχρι το να ακούει αληθινά με τα αυτιά της ψυχής του τον συνομιλητή του, απελευθερωμένος από το να ετοιμάζει από μέσα του όσα δικά του θέλει να πει.
Κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει διαλογισμό.
Ουσιαστικά πρόκειται για άσκηση του νου, ώστε να μην διασπάται η προσοχή του τρέχοντας ταυτόχρονα σε 15 διαφορετικές σκέψεις, συνήθως αγχωτικές, που δίνουν μάχη ποια θα επικρατήσει της άλλης και θολώνουν την ορθή κρίση του νου.
Προσφέρει χαλάρωση στο σώμα και ηρεμία στον νου, λειτουργώντας αμφίδρομα, αφού το ένα επηρεάζει το άλλο.
 

ΟΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΚΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥΣ

Ο εγκέφαλος του ανθρώπου παράγει κύματα από τις διεγέρσεις των ηλεκτρικών δραστηριοτήτων, που γίνονται σε όλο το νευρικό σύστημα.
Έτσι δημιουργείται ένα μικρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο με μια συχνότητα ανάμεσα στα 0,5Hz και 30Hz, που είναι οι ταλαντώσεις ανά δευτερόλεπτο.
Η ηλεκτρική αυτή δραστηριότητα καταγράφεται με την μορφή εγκεφαλικών κυμάτων, που χαρακτηρίζουν την αντίστοιχη κατάσταση του εγκεφάλου.
Η επιστήμη της ψυχολογίας αναφέρει τέσσερις τύπους εγκεφαλικών κυμάτων:

ΚΑΡΜΑ: Ο ΗΘΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ

Η λέξη κάρμα έχει ρίζα σανσκριτική (επίσημη ινδική γλώσσα) και σημαίνει πράξη.  
Σύμφωνα με τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό, το κάρμα αναφέρεται στη σχέση δράσης και αντίδρασης, όπου κάθε πράξη πηγάζει από μία αιτία και ταυτόχρονα η πράξη αυτή γίνεται η αιτία άλλων πράξεων, που θα ακολουθήσουν.
Οι πράξεις του ανθρώπου διαμορφώνουν το κάρμα, που τον συνοδεύει στις επίγειες ενσαρκώσεις του.
Όσο ο άνθρωπος εξελίσσεται, τόσο λιγότερο εξαρτάται από τα δεσμά του κάρμα και γίνεται ο ίδιος, συνειδητός δημιουργός των συνθηκών της ζωής του.
Κάρμα ουσιαστικά είναι το πλαίσιο ενός ηθικού νόμου, που επιδιώκει να εκπαιδεύσει τον άνθρωπο στις αξίες του σεβασμού, της δικαιοσύνης, της ισορροπίας και της αρμονίας με τον εαυτό του και με κάθε πηγή και μορφή ζωής στον πλανήτη.
Το κάρμα δεν είναι τιμωρός, ούτε μοιρολατρία. Ηθικός νόμος και αξίες είναι.
Είναι στην κρίση του κάθε ανθρώπου η επιλογή οπτικής της ζωής. Μοιρολατρική οπτική της ζωής, που υποκρύπτει αβουλία και αποδοχή όσων του συμβαίνουν σαν ακολουθία και τιμωρία εξιλέωσης από πράξεις προηγούμενων ενσαρκώσεων ή θετική οπτική της ζωής, που τον οδηγεί στην εξέλιξη της πνευματικής του δύναμης και της διαχείρισης της ζωής του μέσα από την σοφία των ηθικών αξιών.

ΑΥΡΑ: Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Αύρα είναι το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, που περιβάλλει τον άνθρωπο και κάθε πηγή και μορφή ζωής.
Είναι ένα ενεργειακό πεδίο ακτινοβολίας, που αλληλεπιδρά με το περιβάλλον και ανταλλάσσει πληροφορίες με αυτό.
Είναι σημαντικό να είναι ισχυρή η αύρα, γιατί λειτουργεί σαν ενεργειακή ασπίδα στα εξωτερικά αρνητικά φορτία αλλά και σαν αγγελιοφόρος των πρώτων μηνυμάτων ενεργειακής δυσλειτουργίας του ανθρώπου.
Είναι κατά κάποιο τρόπο η αποτύπωση της ισορροπίας της πνευματικής και της φυσικής του υπόστασης.
Η αύρα μεταλλάσσεται σε θετική ή αρνητική ανάλογα με τις επιλογές του ανθρώπου, τις καταστάσεις που βιώνει σε πνευματικό και φυσικό επίπεδο και τις επιρροές που δέχεται από το περιβάλλον του.
Φωτογραφήθηκε πρώτη φορά το 1949 με την μέθοδο του Kirlian.